توقف در"بکت"

همیشه آرزو می کردم که کاش شب هرگزبه پایان نرسد وصبح هرگزفرانرسد تامردم ازخواب بیدارشوند وبگویند ؛بجنبید ؛ مابه زودی خواهیم مُرد ,بیایید ازاین فرصتِ دوروزه ی زندگی نهایت استفاده رابکنیم. اماچه اهمیتی دارد که من به دنیا آمده ام یانه,زندگی کرده ام یانه ,مرده ام یاصرفادرحال مردنم, به هرحال باید راهم راهمانگونه ادامه دهم که تاپیش ازاین داده ام ,بی آنکه بدانم چگونه ادامه می دهم ,یااین که چه کسی هستم, یاکجاهستم, یااساسا هستم یانیستم!

*برگرفته ازرمان"مالون می میرد" اثرساموئل بکت

**فعلا درخوانش بکت توقف کرده ایم!